小南地带 2019-06-29
C++ 中的动态内存分配
变量申请:
Type* pointer = new Type; // 堆空间中单个内存单元申请 // ... delete pointer // 释放 pointer 所指向的单个内存单元
数组申请:
Type* pointer = new Type[N]; // 堆空间中连续 N 个内存单元申请 // ... delete pointer[]; // 释放 pointer 所指向的连续内存单元
#include <stdio.h>
int main()
{
int* p = new int;
*p = 5;
*p = *p + 10;
printf("p = %p\n", p);
printf("*p = %d\n", *p);
delete p;
p = new int[10];
for(int i=0; i<10; i++)
{
p[i] = i + 1;
printf("p[%d] = %d\n",i , p[i]);
}
delete[] p;
return 0;
}输出: p = 0x99dc008 *p = 15 p[0] = 1 p[1] = 2 p[2] = 3 p[3] = 4 p[4] = 5 p[5] = 6 p[6] = 7 p[7] = 8 p[8] = 9 p[9] = 10
分析:
问: p = new int[10]; p 指向的内存空间是 4 * 10 = 40 字节吗?
答: p所指向的内存空间至少占用 40 字节。C++ 天生兼容 C 语言的方式,因此在动态内存申请时,无法保证请求与实际获得大小一致。
问: p = new int[10]; delete p; 发生了什么?
答: 造成内存泄漏。p 指向了堆空间中的一片内存单元, delepe p; 将只释放 p 所指向的第一个内存单元,其余内存单元将泄漏。
new 关键字与malloc函数区别
calloc 不是真正的初始化,是在申请内存成功之后,将其全部设置为 0.
int* pi = new int(1);
float* pf = new float(2.0f);
char* pc = new char('c');#include <stdio.h>
int main()
{
int* pi = new int(1);
float* pf = new float(2.0f);
char* pc = new char('c');
printf("*pi = %d\n", *pi);
printf("*pf = %f\n", *pf);
printf("*pc = %c\n", *pc);
delete pi;
delete pf;
delete pc;
return 0;
}输出: *pi = 1 *pf = 2.000000 *pc = c
在 C 语言中只有一个全局作用域
C++ 中提出了命名空间的概念
namespace Name
{
namespace Internal
{
/* ... */
}
/* ... */
}C++ 命名空间的使用:
using namespace name;using name::variable::variable#include <stdio.h>
namespace First
{
int i = 0;
}
namespace Second
{
int i = 1;
namespace Internal
{
struct P
{
int x;
int y;
};
}
}
int main()
{
using namespace First;
using Second::Internal::P;
printf("First::i = %d\n", i);
printf("Second::i = %d\n", Second::i);
P p = {2, 3};
printf("p.x = %d\n", p.x);
printf("p.y = %d\n", p.y);
return 0;
}输出: First::i = 0 Second::i = 1 p.x = 2 p.y = 3
C 语言动态内存分配传送门
以上内容参考狄泰软件学院系列课程,请大家保护原创!